Mijn winters in Aotearoa

Waarom ik steeds terugkeer naar Nieuw-Zeeland

Sommige landen bezoek je één keer. Andere laten je nooit meer los. Nieuw-Zeeland hoort voor mij bij die laatste categorie. Ik ben er niet één, niet twee, maar vier keer gaan overwinteren. Zodra ik uit het vliegtuig stap voelt het als thuiskomen. Wat me steeds weer naar de andere kant van de wereld trekt? Dat is moeilijk in één woord te vangen. Het zit hem in die onzichtbare energie die je niet kunt grijpen, maar wel kunt voelen. Je vindt het in de eindeloze tinten groen, in de stilte tijdens een lange hike met uitzicht dat je stil maakt, en in de gesprekken met mensen die je ontmoet op plekken waar geen streepje bereik is, maar wel verbinding.

De eerste keer

Zeven jaar geleden vertrok ik voor het eerst naar Nieuw-Zeeland. Ik was net 21, werkte op kantoor, en voelde aan alles: dit is het niet. Ik had behoefte aan afstand, aan met mijn handen werken, aan avontuur. Ik besloot een working holiday te doen. Ik wilde zo ver mogelijk weg, naar de andere kant van de wereld. Ik kende het land nauwelijks. Een oud-klasgenoot was erheen geëmigreerd en had er enthousiast over verteld. Dat was genoeg. Nieuw-Zeeland werd mijn bestemming.

Wat me raakte

Wat het land zo bijzonder maakt? Voor mij is dat de mix van ongerepte natuur, gastvrije mensen en vrijheid. Milford Sound bijvoorbeeld, is voor mij de mooiste plek op aarde. Het doet denken aan de fjorden van Noorwegen, maar dan intenser, groener, mystieker. Het heeft iets magisch om daar te varen terwijl dolfijnen naast je meezwemmen. Maar ook de kleine plekken blijven me bij – wildkampeerplekjes die niet in reisgidsen staan, waar ik wakker werd met niets anders dan ochtendmist, vogels en bergen om me heen.

De mensen

En dan de Kiwi’s. Nieuw-Zeelanders zijn zó open en vriendelijk. Van spontane praatjes in de supermarkt tot uitnodigingen aan tafel, in Nieuw-Zeeland voel je altijd welkom. Ze zijn nieuwsgierig, behulpzaam en zitten vol verhalen. Veel mensen dragen nog een pioniersgeest met zich mee, en dat voel je. Mijn meest dierbare ontmoeting is met mijn vriendin Marian en haar gezin. Tijdens mijn working holiday werkte ik voor hen, inmiddels ben ik al jaren bevriend met ze. Hun huis voelt als mijn thuis aan de andere kant van de wereld.

Thuiskomen

Zodra ik op Auckland Aiport land voelt het alsof ik thuiskom. Over de vier reizen verspreid heb ik inmiddels ruim twee jaar van mijn leven daar doorgebracht. En het bijzondere is: telkens leer ik weer hetzelfde. Dat het oké is om te vertragen. Dat we leven om te léven – niet om te werken. Dat een praatje maken met een vreemde soms je dag kan veranderen. En dat vriendelijk zijn echt verschil maakt. Be kind vind ik echt een Nieuw-Zeelandse levenshouding.

Wat ik mis

Zodra ik terug ben in Nederland mis ik het buitenleven. De ruimte. De rust. Maar bovenal mis ik de mensen. Hun openheid, hun verhalen, hun manier van leven. Gelukkig draag ik die herinneringen mee en probeer ik hier ook een beetje Kiwi-spirit in mijn dagen te stoppen.

Tot de volgende keer

Die vijfde keer? Die gaat er zeker komen. Want Nieuw-Zeeland is een onderdeel van mij geworden. Het land en de mensen hebben me gevormd in hoe ik leef, hoe ik kijk en wie ik ben.

En wie weet… heb ik jou ook een beetje enthousiast gemaakt. Wil je zelf op avontuur in Aotearoa, maar weet je niet waar te beginnen? Ik help je graag bij het samenstellen van een unieke reis vol natuur, vrijheid en avontuur. Neem gerust contact met me op, dan reizen we samen, in gedachten, alvast vooruit!