Friluftsliv: hoe ik leerde thuiskomen in de natuur

Een paar jaar geleden was daar ineens dat moment waarop ik me realiseerde: ik wil vaker buiten zijn dan binnen. Zweden gaf me daarvoor de ruimte – letterlijk én figuurlijk. Hét moment staat nog steeds helder op mijn netvlies: een vroege ochtend tussen de koeien, de zon die langzaam opkwam en de wereld zachtjes wakker kuste. Alles baadde in gouden licht. Het enige wat ik hoorde, was het loeien van een koe in de verte. Stilte, ademruimte, eenvoud.

Die zomer had ik twaalf weken (on)betaald verlof genomen van mijn kantoorbaan. Ik was het zat – het eindeloze turen naar mijn scherm, de volle agenda’s, de verwachtingen. Ik verlangde naar rust, natuur en vrijheid. Dat vond ik in Zweden. Meteen na terugkomst nam ik ontslag en begon als zzp’er. Ik wist: van nu af aan wil ik anders leven.

Tijdens mijn zoektocht naar woorden voor dat gevoel – het buiten zijn, de rust, het vuurtje, het bos – stuitte ik online op de term Friluftsliv. Het was alsof alles op z’n plek viel. Friluftsliv betekent letterlijk: vrij leven in de open lucht. Maar het is zoveel meer dan dat.

Voor mij betekent friluftsliv vuurtjes stoken, bessen plukken, kijken naar de zon die opkomt of ondergaat. Het betekent de bergen in, een ijskoude ochtendduik nemen, lange wandelingen maken of simpelweg wegdromen in een boek terwijl ik in mijn hangmat onder de dennenbomen lig.

Ook als ik niet in Zweden ben – of op reis – probeer ik dat gevoel vast te houden. Friluftsliv is voor mij geen vakantie, het is een levenshouding. Op reis zoek ik bewust de natuur op. Als het even kan, wildkampeer ik. Ik wandel, rijd paard, ski, raft – maar bovenal ben ik buiten. In beweging, in verbinding.

Toch woon ik op dit moment in Nederland. En daar is het soms een uitdaging om dat gevoel vast te houden. De drukte sluipt er sneller in. Ik leg de lat hoog, verwacht veel van mezelf – en voor ik het weet, zit ik weer vast in een vol hoofd en een volle agenda. Dan snak ik naar de rust en ruimte die ik in Zweden zo vanzelfsprekend vind.

Maar ook hier probeer ik het toe te passen. Door bewust vaak het bos in te gaan. Micro-avonturen te plannen. Mezelf eraan te herinneren dat ik niet ver weg hoef te zijn om buiten te leven.

Heb jij tips voor een vleugje friluftsliv in Nederland? Of wil je jouw ervaring delen? Stuur me gerust een berichtje – ik kom graag met je in contact.